In het vluchtelingenkamp Bardarash in Noord-Irak werken vluchtelingen als hulpverlener.
De Syrische Manal (40) woont nu een maand in kamp Bardarash. Dit vluchtelingenkamp is in oktober heropend, toen veel Syriërs vanwege de onveiligheid naar Noord-Irak vluchtten.
“Ik werkte als kleuterjuf en deed dat met veel plezier. Werken met kinderen is het mooiste dat er bestaat”, vertelt Manal. Nu woont ze in een tent van zo’n 1,5 bij 2 meter, waar ze samen met haar 3 jonge kinderen slaapt. Binnen is het broeierig heet door de kleine kerosinekachel die op volle toeren draait. Buiten is het Hollands weer: er waait een koude wind en het regent. In de tent liggen boeken waarmee Manal lessen voor kleuters voorbereidt.
Solliciteren
“Het eerste dat ik deed toen ik hier aankwam is solliciteren”, vertelt Manal. Trots laat ze haar CV zien die ze bewaarde in haar kleding tijdens haar vlucht. Aangekomen in Bardarash, klopt ze vrijwel meteen aan bij het Save the Children kantoor. “Ik zag dat hier iedere dag kinderen samenkomen om te spelen en activiteiten te doen. Ik wil graag van betekenis zijn en bood mijzelf aan als hulpkracht.”
Dankbaar
Manal mocht proefwerken en zo komt het dat zij – net als 7 andere vluchtelingen in het kamp – niet alleen vluchteling, maar ook hulpverlener is. “Ik ben ontzettend dankbaar dat ik meer kan doen dan alleen mijn hand ophouden en om hulp vragen”, vertelt ze. Net als de andere werkende vluchtelingen krijgt Manal bijscholing, zodat ze kinderen die last hebben van traumatische ervaringen, kan ondersteunen.
Veilige plekken
Save the Children heeft zogenoemde ‘veilige plekken’ ingericht voor kinderen in de kampen. Hier wordt gespeeld, krijgen zij les en kunnen kinderen die dat nodig hebben in gesprek met maatschappelijk werkers. Juist vluchtelingen in de kampen zelf begrijpen kinderen uit hun eigen cultuur als geen ander. Manal: “Ik weet wat deze kinderen hebben meegemaakt en probeer ze waar ik kan te ondersteunen. Wat zij niet weten, is dat zij ook mij helpen. Kinderen brengen vrolijkheid en geven je energie, ook in zware tijden.”