08 mrt 2020

Oorlog door de ogen van een vrouw

Op Internationale Vrouwendag 2020 onderstrepen we de unieke ervaringen van meisjes in conflictgebieden.

Een fotoserie door vrouwen, over vrouwen, voor iedereen. Internationaal vermaarde fotografen Lynsey Addario, Alessandra Sanguinetti en Esther Mbabazi zijn voor Save the Children door ‘s werelds meest heftige conflictgebieden gereisd om inspirerende verhalen van jonge vrouwen op beeld vast te leggen.

Gevoelsgedichten
De foto’s tonen verhalen van verlies en verdriet, maar ook daadkracht, veerkracht en hoop voor de toekomst. De fotoserie voert je door Azië, het Midden-Oosten en Afrika waar de fotografen zich onderdompelden in de families van moedige meiden. Zo konden ze de meest intieme momenten vastleggen.

Als onderdeel van het project schreef ieder meisje een ‘gevoelsgedicht’ waarin ze antwoord geeft op de vraag: hoe zou je oorlog beschrijven aan een kind dat het nooit ervaren heeft? De krachtige teksten horen bij de foto’s. Hierdoor kunnen de geportretteerde jonge vrouwen ook hun stem laten horen.

Gedicht Lydia - 16 jaar - Uganda

Ik hoorde van de vele doden in de Congo – zo velen

Ik rook het lekkere eten dat mama maakte en het was zoet

Ik zag vele doden in de Congo

Ik voelde vele dingen

Ik hoop dat God me helpt met alles

Ik was bang toen soldaten in de Congo mensen beschoten

Alles wat ik herinner is dat ik dode mensen zag in de Congo

Ik mis mijn ouders

Gedicht Golmina - 12 jaar - Afghanistan

Ik hoor de geluiden van bommen en kogels

Ik ruik bange bittere geuren

Het smaakt heel bang en bitter

Ik zie dode lichamen en mensen huilen

Ik voel dat ik mezelf verlies en m’n familie

Ik hoopte op een beter, blij leven

Ik was bang voor kogels en conflict

Ik herinner de oorlog en de dode lichamen

Gedicht Hana - 14 jaar - Gaza

Ik ben een Palestijns meisje

Ik hoor het nieuws over ons

Ik adem de heerlijke geur van mijn familie

Ik zie het echte lijden

Ik proef de smaak van vrijheid

Ik voel onze vergeten pijn

Ik verbeeld een fantastisch leven

Ik voorzie een catastrofe

Ik herinner mijn moeder en broers, het licht in m’n ogen

Ik mis een zalig leven

Over de fotografen

Oorlogsfotograaf Lynsey Addario keerde na 20 jaar weer terug naar Afghanistan. Hier maakte zij destijds een reportage over vrouwen tijdens het Taliban-regime. Nu keert ze terug en fotografeert meisjes die alles verloren zijn omdat zij gevlucht zijn voor gewapende milities.
Magnum fotograaf Alessandra Sanguinetti reisde af naar Gaza waar meer dan een miljoen kinderen in de bezette gebieden leven. Velen hebben vrienden en familie zien sterven door luchtaanvallen.
Documentaire fotograaf Esther Mbabazi bezocht vluchtelingenkampen in Oeganda. Ze ontmoette daar meisjes die het door oorlog verscheurde oosten van de Democratische Republiek Congo probeerden te ontvluchtten. Het is één van de gevaarlijkste landen ter wereld voor meisjes vanwege het seksueel geweld.