Skip to main content
090ba9ef-f80d-496b-a98c-4a7554502805.jpg.webp

Jongerenambassadeur Rasha al Hosain spreekt over het belang van mentale gezondheid

Maandag 10 Oktober 2022
Deze week vindt op 13 en 14 oktober de Global Mental Health Summit in Rome plaats. Caroline Scheffer, Save the Children’s expert op het gebied van mentale gezondheid, gaat er samen met jongerenambassadeur Rasha al Hosain naartoe.
Rasha heeft zich de afgelopen drie jaar als jongerenambassadeur van Save the Children ingezet voor mentale gezondheid. Ze woonde tot haar 11e in Syrië en maakte de beginjaren van de inmiddels al meer dan 11 jaar durende oorlog mee. Op jonge leeftijd werd ze geconfronteerd met de gruwelen van de oorlog en was ze gedwongen om te vluchten. Uiteindelijk vonden zij en haar familie een veilig heenkomen in Nederland. Hier kreeg ze hulp om haar traumatische ervaringen te verwerken.
 
Save the Children en het Nederlandse ministerie van Buitenlandse Zaken zetten zich beiden in voor mentale en psychosociale steun als onmisbare onderdelen van noodhulp, conflictpreventie en vredesopbouw. Caroline en Rasha zullen in samenwerking met het Nederlandse ministerie van Buitenlandse Zaken aan de Summit deelnemen. Hier zal Rasha tijdens een sessie waarin vertegenwoordigers van ministeries van Volksgezondheid en Buitenlandse Zaken van over de hele wereld deelnemen, spreken over het belang van het toegankelijk maken van mentale gezondheid en psychosociale ondersteuning voor iedereen. Ter voorbereiding op de Summit schreef Rasha onderstaande blog.
Naamloos-1_3.aspx%3Fwidth%3D1200%26height%3D899%26ext%3D.png.webp
Ik ben mij aan het voorbereiden op de Global Mental Health Summit in Rome. Ik begin nerveus te worden vanwege de grote verantwoordelijkheid die op mijn schouders ligt. Maar dát is precies waarom ik ga.  In mijn vroege tienerjaren, heb ik in veel kantoortjes op een leren stoel gepraat over mijn leven. Over alle tegenslagen die ik heb doorgemaakt. Ik leerde hoe ik daarmee om moest gaan. Met schilderen en tekenen leerde ik tot rust te komen en niet alles constant te overdenken. 
 
Coping strategieën
Nu ben ik twintig en is het alweer vijf jaar geleden dat ik mijn laatste therapiesessie had, maar ik gebruik al die coping strategieën nog steeds. Wanneer ik angstig word, ga ik schilderen, naar muziek luisteren of steek ik een kaars aan. Ik tel nog steeds tot tien en ik moet nog steeds een voor een in mijn vingers knijpen om tot rust te komen, wanneer ik nerveus ben. 
 
Toch ben ik nu gelukkiger dan ooit. Ik heb nog nooit zoveel vrede gehad met mijzelf als nu.  Ik heb geleerd om te gaan met mijn mentale klachten en mijn leven vrij te leiden, zonder er steeds aan te denken. Ik word niet langer gehinderd door dat wat ik heb meegemaakt, omdat ik hulp heb gezocht. 
 
Angst, paniek, stress, depressie en andere mentale problemen komen heel veel voor. Op dit moment kampt zelfs 13% van de 10 tot 19-jarigen met een mentale conditie. Iedereen voelt zich wel eens zenuwachtig. Dat kan zijn omdat je een presentatie moet geven, een examen moet doen of nieuwe mensen ontmoet. Het is normaal, gezond zelfs. Het betekent dat je menselijke instincten in staat zijn om je omgeving op te nemen, het belang ervan te begrijpen en risico’s en gevaar te detecteren. Maar wanneer gezonde spanning verandert in verlammende angst, kun je het niet meer gezond noemen. Het wordt dan een levensbedreigende situatie. Een situatie die behandeld moet worden. 
 
Te weinig bewustzijn
Tegenwoordig zijn jongeren in West-Europa met elkaar verbonden via het internet. En hoewel we wel een kleine toename in het aantal mensen zien dat spreekt over mentale gezondheid, is het nog steeds te weinig. Er is nog te weinig bewustzijn. 
 
Dit alles komt door algoritmes, groepsdruk en een gebrek aan campagnes vanuit overheden. Influencers en maatschappelijke organisaties bereiken hoogstwaarschijnlijk alleen mensen die al geïnteresseerd zijn in het onderwerp. Op die manier verspreidt bewustzijn zich niet. Maar wanneer scholen, bedrijven en overheden het hun missie maken om bewustzijn te creëren, en het voor publiek gemakkelijker maken om hulp te zoeken, zal dat al een groot verschil maken. Meer mensen zullen dan bewust zijn en hulp kunnen zoeken. 
 
De grootste obstakels
Het grootste obstakel tussen onze jeugd en mentale gezondheid is bewustzijn en acceptatie, en niet tolerantie. Mentale gezondheid is immers geen vreemd onderwerp dat maar getolereerd moet worden, het is een groot onderdeel van onze samenleving dat geaccepteerd moet worden. 
 
Het tweede obstakel is de eerste stap nemen en hulp zoeken bij professionals. Gelukkig zijn er mensen in onze generatie die zich wel bewust zijn van dit probleem, zoals jij, de lezer. Jij en de rest van de mensen, waaronder onze dierbaren, zijn onze grootste supporters. Dankzij mensen van oudere generaties, die besloten op te staan voor mentale gezondheid, hebben wij de kans gekregen om de vloek van (generatie)trauma, depressies en andere mentale problemen te doorbreken. 
 
Overheden moeten meer doen
Ik zou willen dat die support niet alleen kwam van onze dierbaren. Het zou moeten komen van overheden en wereldleiders. Wereldleiders moeten mentale gezondheid en psychosociale hulp toegankelijk en betaalbaar maken voor iedereen. Of je nou goed verzekerd bent of niet, jong of oud bent. Het moet voor iedereen toegankelijk zijn. Ik zou ook willen dat wereldleiders het tot hun missie maken dat deze mentale gezondheid en psychosociale hulp van goede kwaliteit is voor iedereen. Op die manier voorkomen we ongelijkheid in het systeem van mentale gezondheid en psychosociale hulp, zodat er ook voor toekomstige generaties wordt gezorgd. 
 
Uiteindelijk zullen mensen altijd manieren vinden om met hun mentale gezondheid om te gaan. Het is aan ons als maatschappij om te bepalen of we willen dat mensen er op een gezonde manier mee omgaan, of dat ze in een vicieuze cirkel belanden. 
 
We moeten het krijgen van hulp en het voeren van campagnes hierover normaliseren. Het is oké om niet oké te zijn. Het is oké om hulp te zoeken. Het is oké om tegenslagen te hebben, maar zoek wel hulp. Er is altijd wel iemand die je kan helpen. En daarom wil ik graag wereldleiders toespreken tijdens de Global Mental Health Summit in Rome op 13 en 14 oktober. Ook al ben ik ook nerveus en ietwat angstig.