Binnen School Safety wordt kinderen geleerd wat te doen bij een (natuur)ramp, en is de school tot een veilige plek gemaakt - ook voor kinderen met een lichamelijke beperking, die in rampenplannen vaak over het hoofd worden gezien.

Scholen zijn slecht voorbereid op rampen: 90% van de scholen beschikt niet over een Disaster Preparedness Plan (DPP) of evacuatieplan en procedures worden niet effectief geïmplementeerd of gedeeld met studenten en docenten. Bovendien ontbreken praktische middelen en trainingsmateriaal. Slechts 23 procent van de scholen voert regelmatig een simulatieoefening uit om kinderen en leerkrachten op een ramp voor te bereiden.

Instellingen voor kinderen met een beperking zijn ook slecht voorbereid op noodgevallen: er zijn geen hulpmiddelen die aansluiten bij de specifieke behoefte van kinderen met beperkingen waardoor evacuatie en Disaster Risk Reduction (DRR) - trainingen een grote uitdaging zijn. Minder dan twintig procent van de instellingen beschikt over een DPP, een veilige schuilplaats of een rampenmanagementcomité. Minder dan veertig procent van de instellingen voert wel eens een simulatieoefening uit. Kinderen met beperkingen zijn juist zeer kwetsbaar als er een ramp plaatsvindt: ze kunnen meestal niet voor zichzelf zorgen, hebben concentratie- en geheugenproblemen en problemen met communiceren, (trap)lopen, zien en/of horen.

Gemeenschappen in Tadzjikistan en Kirgizië zijn zich terdege bewust van het grote gevaar van natuurrampen. Toch weet slechts vijf procent van de bevolking dat er mogelijkheden zijn om risico’s te beperken. Vijfennegentig procent van de bevolking is, in geval van nood, niet voorbereid op een ramp.