Selim slaapt op straat
Het is 11 uur ‘s avonds in Dhaka, de hoofdstad van Bangladesh. Te midden van de drukte op straat, vouwt de 12-jarige Selim zijn krantje uit om op te slapen. Zijn weinige bezittingen houdt hij stevig vast en hij sluit zijn ogen, hopend dat hij veilig de nacht door zal komen. Selim weet dat de straat niet veilig is, maar hij kan nergens heen en er is niemand om hem te beschermen.
In Dhaka slapen elke avond duizenden kinderen alleen op straat. Sommigen zijn hun ouders verloren, anderen zijn van huis weggelopen om te ontsnappen aan misbruik en mishandeling. Alleen lopen ze nu een nog groter gevaar.
Elke nacht loert het gevaar voor Selim: bendes proberen hem te werven, kinderhandelaren kunnen hem ontvoeren voor prostitutie, kinderlokkers proberen hem mee te nemen met de belofte van eten en onderdak of, in het beste geval, schelden voorbijgangers hem uit en schoppen hem aan de kant.
Selim is onzichtbaar voor de buitenwereld, behalve voor de mensen met slechte bedoelingen. Zonder bescherming, is het elke dag weer de vraag of hij de nacht veilig door zal komen.