De allereerste sessie van Lobke
Lobke lacht, waneer hiernaar gevraagd wordt. Chaos! Ik dacht bij mijzelf; “oooh hoe gaan we dit doen?!”. Want ik ben best wel georganiseerd, maar dat kan soms gewoon niet bij TeamUp. Ik heb nu geleerd; als de sessie leuk is, dan is die leuk. We zijn nu best flexibel. Er zijn altijd wel 1 of 2 kinderen die iets uitdagender zijn en die meer van jou als vrijwilliger en van de andere kinderen vragen. Dat is weleens moeiljk, dan ben je toch meer op een pedagogische manier bezig.
We hebben ook weleens gehad dat we niet zoveel kinderen hadden of dat er een kindje uit een sessie wegliep. Je gaat dan toch een beetje aan jezelf twijfelen. Op een gegeven moment hadden we een aantal sessies waar de kinderen echt riepen ‘ja TeamUp’! De kinderen bleven dan ook echt plakken als we klaar waren en achter ons aan huppelen als we weg wilde gaan. Daar word ik enthousiast van, dan denk ik ‘hier doe ik het voor.’
Een TeamUp-dag
Wij voeren op vrijdag altijd TeamUp uit. We komen in de middag aan op het asielzoekerscentrum (AZC) en dan maken we eerst een plan over hoe we de sessie insteken. Daarna gaan we met twee personen langs de deuren van het AZC om alle kinderen te verzamelen. We nemen hen mee naar buiten en onderweg pakken we de materialen die we nodig hebben.
Aan het begin van TeamUp vertellen we altijd het programma van de middag, dat vinden de kinderen fijn. We doen altijd een kennismakingsrondje, omdat er vaak nieuwe kinderen bij zijn en we vertellen altijd de regels. Het grappig is dat ze precies weten wat de regels zijn, maar zich eraan houden.... hahah! De sessie ziet er als volgt uit: we beginnen met een warming up, daarna hebben we de hoofd activiteit en voor de cooling down doen we altijd iets rustigs.
Signalerende functie
Een aantal weken terug hadden we een meisje die zo ontzettend verdrietig uit haar ogen keek. We hadden ook een jongen in diezelfde groep die iets meer aandacht vroeg en haar hiermee overwelmde. Ze moest toen zo enorm huilen! Dat zijn wel momenten die mij raken en die ik lastig vind. Dingen die ons opvallen schrijven we altijd op. Dat kunnen we terugkoppelen aan Christine (Christina), ons aanspreekpunt vanuit TeamUp. Als wij ons echt zorgen maken om een kind, dan schakelt zij met het Centraal Orgaan opvang Asielzoekers (COA).
Wat vrijwilliger bij TeamUp zo leuk maakt
Wat mij het meest bijblijft is die ontzettend blije koppies, dat vind ik echt fantastisch. Ik ga met een voldaan gevoel naar huis aan het einde van een TeamUp middag. Het is zo fijn dat je er voor die kinderen kan zijn, al is het maar een paar uurtjes in de week. Dat ze die interactie met je zoeken en dat je ziet dat zij hun energie eruit kunnen gooien en even helemaal kind kunnen zijn.
TeamUp is heel concreet, je biedt de kinderen een momentje waar ze weer helemaal kind kunnen zijn. De kinderen hebben heel veel meegemaakt, maar TeamUp is gewoon leuk. De spellen hebben een hele positieve insteek, het programma heeft iets optimistisch en dat spreekt mij erg aan.
Daarnaast denk ik eigenlijk dat het voor iedereen goed zou zijn om een klein deel van je tijd te besteden met een mensen waar je normaal gesproken alleen maar over leest of hoort, zoals gevlucht die gevlucht zijn en in een AZC wonen. Het geeft je een breder beeld van de maatschappij.