Eerder deze week sprak onze directeur Pim Kraan met demissionair premier Mark Rutte over de maatregelen die het kabinet zou nemen. “Ik ben buitengewoon teleurgesteld. Rutte zegt dat het offensief op Rafah wat hem betreft nog niet begonnen is, terwijl onze medewerkers de bommen op 200 meter verwijderd van hen zien neerkomen. Zij moesten zelf ook uit Rafah vluchten.”

Een langzame dood aan het sterven
De grensovergangen waar tot nu toe mondjesmaat hulp vanuit het buitenland de grens over ging, zijn sinds 5 mei totaal gesloten. Dat betekent dat voedsel, medicijnen en brandstof straks op zijn. Een medewerker van Save the Children zegt: “Mijn moeder is 70 en heeft hoge bloeddruk en suikerziekte. Ik heb het gevoel dat we een langzame dood aan het sterven zijn. Er zijn geen medicijnen meer. Er is geen enkele zekerheid voor ons en onze kinderen. Mentaal houden we het haast niet meer vol.”

Dokter John Lawrence van Save the Children werkt in een noodhospitaal in Al Mawasi en zag de tweejarige Lara. Zij is ernstig gewond geraakt in het gebied wat nu als ‘veilig’ wordt verklaard. Dokter Lawrence: “Lara heeft open wonden aan gezicht, lichaam en haar benen. Hoe kan zij nu opnieuw vervoerd worden? Zij kan niet uit ons noodveldziekenhuis ontslagen worden, want er is hier geen schoon water buiten onze kliniek. De kans op zeer ernstige infecties is te groot.”

Met de brief van 13 Ministers van Buitenlandse Zaken aan hun collega in Israël, is de mondiale smeekbede compleet. Er moet nu iets gebeuren om de kinderen in Gaza uit deze verschrikkelijke situatie te halen. Directeur Pim Kraan is niet blij met hoe het nu gaat: “Onze Minister van Buitenlandse Zaken schudt handen in Israël en stelt zich wel erg terughoudend op. Dat vinden wij bijzonder teleurstellend.” 

Wij eisen een permanent staakt-het-vuren en een onbelemmerde toegang tot Gaza, zodat wij de hoognodige humanitaire hulp kunnen bieden.