Blogs

Op de dag nadat de Tweede Kamer de ‘strengste asielwetten ooit’ aannam, en Douwe Bob inmiddels het land is ontvlucht, parkeer ik mijn auto op Waalsdorp. ‘Hulp aan onderduikers is weer illegaal geworden' kopt het nieuws. De wetten worden fascistisch genoemd en het maatschappelijk middenveld reageert ontsteld. Zelf had ik al een persbericht uitgegeven en mijn afkeur kenbaar gemaakt via social media. Ieder kind heeft immers recht op hulp, althans in mijn optiek. Het is een trieste dag.

Caya Reinders is al enige tijd werkzaam voor Save the Children als sport- en spelbegeleider in verschillende asielzoekerscentra en noodopvanglocaties in Nederland. Met het programma TeamUp organiseert zij activiteiten voor kinderen die gevlucht zijn. Elke activiteit heeft een thema en een doel. Spelenderwijs leren de kinderen omgaan met emoties, zoals boosheid, angst en verdriet. 

In de late uurtjes van 3 juli 2025 ging de Tweede Kamer alsnog akkoord met de nieuwe strenge asielwetgeving. Ook met het amendement dat de PVV daarop had ingediend, dat illegaliteit en hulpverlening aan illegalen strafbaar stelt. Het CDA hield daarbij gelukkig de rug recht door te stellen dat hulpverlening - het tonen van mededogen en erbarmen - nooit een reden voor strafvervolging mag zijn, en stemde tegen. Een positie die vanuit de christelijke waarden de juiste is, want wordt de mens niet geacht om hun naaste lief te hebben als zichzelf? 

Recent was ik in Bosnië en Herzegovina, waar ik met collega’s polshoogte ging nemen aan de grens met Kroatië. In Europa gebeuren namelijk dingen met kinderen die het daglicht niet kunnen verdragen. In 2022 brachten wij hier al een hartverscheurend rapport over uit. Nu, anno 2025, aan de vooravond van de publicatie van een opvolgend rapport, was ik ter plaatse om te zien hoe het ervoor staat:

Onze collega’s Elin en Adnan zijn enige tijd geleden in Cairo, Egypte geweest om onze internationale Save the Children collega’s te trainen om het programma TeamUp uit te voeren aan kinderen die gevlucht zijn vanuit Gaza.

Alle kinderen en jongeren hebben rechten. Deze zijn opgenomen in het Kinderrechtenverdrag van de Verenigde Naties uit 1989. De rechten gaan over verschillende onderwerpen en behandelen zo ongeveer alles waar kinderen mee te maken krijgen in hun jonge leven. Artikel 31 van het VN-Verdrag inzake de Rechten van het Kind (IVRK) stelt dat elk kind het recht heeft om te ontspannen en te spelen. Zelfs in oorlogstijd. In Gaza is dat recht al lang niet meer aan de orde.

Onze collega Relinde Reiffers, expert op het gebied van mentale gezondheid en psychosociale steun, reisde vorige week af naar Noordoost-Syrië. Haar bezoek stond in het teken van het mentale welzijn van adolescenten getroffen door oorlog. Een verslag van haar ervaringen.

Mede dankzij zo’n 100.000 Nederlanders die ook vinden dat we de voortrazende genocide in Gaza niet kunnen en mogen negeren, hebben wij op 18 mei een hele dikke, duidelijke en heldere rode lijn getrokken door Den Haag. Wat was het indrukwekkend! Aan een ieder die op welke wijze dan ook een bijdrage heeft geleverd aan dit krachtige signaal: Dankuwel! 

In februari reisde ik namens Save the Children, als programmamanager humanitaire hulp, af naar Zuid-Soedan. Mijn bezoek stond in het teken van twee projecten: de Zuid-Soedan Joint Response van de Dutch Relief Alliance, gefinancierd door het Nederlandse Ministerie van Buitenlandse Zaken, en het EU/DRA Nexus-project, dat wordt ondersteund door de Europese Unie. Deze projecten werken nauw samen om een breed scala aan hulp te bieden – van acute noodhulp tot structurele ondersteuning gericht op zelfredzaamheid en vredesopbouw.