Save the Children Nederland ondersteunt kinderen in zo’n dertig landen, en soms gebeurt dat op heel moeilijk bereikbare of gevaarlijke plekken. Dat kost geld. Dat geld komt op meerdere manieren bij ons binnen: via grote donoren als het ministerie van Buitenlandse Zaken en de Europese Unie, via stichtingen en via donateurs
 
In de eerste twee gevallen gaat het vaak om ‘geoormerkt’ geld. Dat betekent dat het geld per se aan een bepaald programma uitgegeven moet worden, bijvoorbeeld aan de strijd tegen kindhuwelijken of aan noodhulp in Zuid-Soedan. 

Geld van donateurs is doorgaans makkelijker ‘vrij’ in te zetten en daar zijn we heel blij mee. Met dat geld kunnen we snel inspelen op ontwikkelingen en hoeven we niet te wachten tot een van de institutionele donoren beslist of ze wel of geen geld willen geven. Voorbeelden van die snelle inzet zijn de strijd tegen ondervoeding, het schip dat we de Middellandse Zee op hebben gestuurd en de noodhulp aan bijvoorbeeld Nepal.

Net als jij vinden wij het heel belangrijk dat het geld dat wij ontvangen goed wordt besteed. Dat we zo min mogelijk kosten maken om zoveel mogelijk geld over te houden voor onze hulp aan kinderen. Wij gaan dus heel bewust en zorgvuldig om met de donaties die we van onze donateurs ontvangen.
Lees verder.

Save the Children Nederland zendt in principe geen extern personeel (betaald of vrijwillig) uit naar haar programma’s. Wij werken zoveel mogelijk met professionele krachten en lokale medewerkers. 

Wel zijn wij op zoek naar vrijwilligers in Nederland, die zich op een aantal fronten willen inzetten. Of je  je nu eenmalig, een uurtje per maand of een dagdeel per week voor ons kunt inzetten, we vinden het in alle gevallen fantastisch dat je jouw tijd wilt besteden aan onze doelstellingen. Wil je bijdragen aan de naamsbekendheid van Save the Children en je vrijwillig inzetten om kinderen een toekomst te geven? Stuur dan een e-mail naar de vrijwilligerscoördinator en meld je aan als vrijwilliger. 

Wij waarderen het gebaar, maar wij nemen geen donaties in natura aan. Goederen worden gekocht in de landen waar we werken. Dit is veelal goedkoper en effectiever dan de hulpgoederen in Nederland te verzamelen en te vervoeren. Tegelijkertijd steunen we zo de lokale economie, en het is ook beter voor het klimaat.
Als het niet mogelijk is om producten lokaal in te kopen, worden ze in de buurlanden gekocht. Humanitaire organisaties zoals wij hanteren ook strikte standaarden waar producten aan moeten voldoen. Bij het aannemen van donaties in natura kunnen we deze standaarden niet garanderen. Een mooi alternatief: verkoop je spullen op internet en doneer het verkoopbedrag aan Save the Children.

Door berichten in de media krijg je al snel het idee dat er weinig vooruitgang wordt geboekt. Het tegendeel is waar. Zo is er beduidend minder armoede wereldwijd, is het aantal doden door malaria de afgelopen jaren met 80% afgenomen, zijn de pokken dankzij een grootschalig project in de jaren tachtig uit Afrika verdwenen en zijn cholera en diarree door uitdroging de afgelopen dertig jaar met 65% afgenomen. De toegang tot onderwijs in arme landen is daarnaast flink gestegen, extreme armoede teruggedrongen en kindersterfte maar liefst gehalveerd. En hebben we ook op het gebied van ondervoeding al veel bereikt.

Lees meer over wat er bereikt is 

Het salaris van directeuren van goede doelen is regelmatig onderwerp van discussie en dat begrijpen we. Donateurs zijn kritisch over de manier waarop hun gedoneerde euro wordt besteed. Daarom lichten we het salaris van onze directeur graag toe.

Het salaris van de directeur van Save the Children Nederland is gebaseerd op de beloningsregeling voor goede doelen van de vereniging Goede Doelen Nederland, waar Save the Children lid van is. Deze richtlijnen zijn in 2005 opgesteld. Lees verder.

Buckaroo is de online payment provider waar wij mee samenwerken. 

Aan de deur, op straat of op evenementen kunt u wervers van Save the Children tegenkomen. De wervers dragen rode Save the Children kleding en een badge met ID en ze vragen nooit om geld. Wij hebben geen collecteweek en zullen dus ook nooit met collectebussen langs de deuren gaan. Het enige wat onze wervers vragen is om een formulier in te vullen voor een structurele machtiging.

Het werven van nieuwe donateurs aan de deur of op straat is voor ons van groot belang. Mede door de structurele donateurs die via straatwerving en de huis-aan-huis werving geworven worden, kan Save the Children kinderen in de hele wereld een betere toekomst geven.

Wil je weten of onze straatwervers of huis-aan-huis wervers deze periode in jouw buurt actief zijn? Kijk dan op ons overzicht.

Ben je scholier of student en zoek je informatie over Save the Children voor een spreekbeurt, werkstuk, onderzoek of scriptie? Kijk dan op onze pagina ‘Werkstuk of spreekbeurt’
Heb je nog vragen of zou je extra materiaal voor je spreekbeurt of werkstuk willen ontvangen? Stuur dan een e-mail.

Wij krijgen behoorlijk veel aanvragen voor interviews voor werkstukken e.d. binnen. Daar zouden we het liefst allemaal op ingaan, maar helaas hebben we het daarvoor veel te druk. Op deze site is overigens al heel veel informatie te vinden onder het kopje 'Wat doen we?'

Jazeker, en dat doen we op heel veel manieren. We zorgen er bijvoorbeeld voor dat er voorbehoedsmiddelen aanwezig zijn in kliniekjes en op andere plekken, zodat jongeren er toegang toe hebben. We leiden leraren en gezondheidswerkers op om met jongeren over voorbehoedsmiddelen te praten. We lichten jongeren voor over hoe ze die middelen kunnen gebruiken, en waar ze deze kunnen vinden. Die jongeren lichten op hun beurt weer hun leeftijdsgenoten voor.

Maar we zetten ons ook op een indirectere manier in voor gezinsplanning: we zorgen voor onderwijs en we vechten tegen kindhuwelijken, waar met name meisjes vaak het slachtoffer van zijn. Meisjes die later trouwen gaan in de regel langer naar school en doorgaans krijgen ze later en minder kinderen.

In Syrië zelf en in de landen in de regio (Jordanië, Libanon, Turkije en Irak) helpen we kinderen in opvangkampen. We zorgen dat ze eten en drinken krijgen, geven soms geldbonnen waarmee hun ouders de basisbenodigdheden kunnen aanschaffen en we zorgen voor onderwijs en Child Friendly Spaces (veilige plekken). In die ruimtes kunnen kinderen veilig spelen en weer even kind zijn. 

Die hulp bieden we op de hele route die Syriërs kiezen om te vluchten: we zijn actief in vrijwel alle landen tussen Syrië en Noord-Europa. Sinds september 2016 zijn we ook actief op zee, om kinderen die de gevaarlijke oversteek wagen een veilige plek te bieden. 

Als Syrische kinderen eenmaal aan zijn gekomen in Nederland helpen we ze ook; samen met War Child en UNICEF zorgen we voor recreatieve activiteiten in azc’s, om kinderen weerbaarder te maken en ze ontspanning te bieden in hun onzekere situatie.

Een kind heeft ouders nodig, een stabiele omgeving waar het beschermd en liefdevol groot wordt gebracht. Soms zijn ouders zo arm, dat ze het gevoel hebben dat ze niet goed voor hun kinderen kunnen zorgen. Ze brengen hun kinderen dan naar een weeshuis of staan het af ter adoptie. Dat is een verschrikkelijke keuze, die geen ouder zou hoeven maken. Maar het gebeurt helaas wel.

Wij vinden dat adoptie of een weeshuis alleen opties zijn als er echt geen enkele andere mogelijkheid meer is. Veel beter is het om ouders te helpen een bestaan op te bouwen, zodat ze niet het gevoel hebben dat het afstaan van hun kinderen de enige keuze is. 

Als ouders echt niet meer voor hun kind kunnen zorgen, of als beide ouders zijn overleden, moeten kinderen in het land van herkomst ondergebracht worden bij familie, of in kleinschalige opvangplekken die als een vervangend gezin fungeren. Zo blijft het kind ingebed in de eigen, vertrouwde cultuur en blijft het onderdeel uitmaken van een structuur die het begrip ‘familie’ zo dicht mogelijk benadert. Lees meer over alleenstaande kinderen in weeshuizen. 

Ook in Nederland zijn we op verschillende terreinen actief. We zetten ons in voor kinderen die in armoede leven, door hun zaak steeds opnieuw bij de politiek onder de aandacht te brengen. Daarnaast zetten we bij gemeenten projecten op, zodat jongeren die in armoede leven mee kunnen praten over beleid dat hen aangaat. Zij weten immers zelf het beste wat ze nodig hebben om goed mee te kunnen doen in onze maatschappij. 

Verder zijn we samen met War Child en UNICEF Nederland actief in verschillende azc’s; we organiseren sport- en spelactiviteiten voor gevluchte kinderen die in Nederland terecht zijn gekomen. Via die activiteiten helpen we ze weerbaarder te worden, sociale vaardigheden te ontwikkelen en vooral: weer even kind te zijn na een reis vol ontberingen.

Lees meer over wat we doen voor kinderen in Nederland.   

Corruptie en wanbeleid vormen inderdaad aanzienlijke uitdagingen voor de ontwikkelings- en overlevingskansen van kinderen. We werken waar mogelijk samen met (lokale) overheden en doen alles wat in onze macht ligt om fondsen niet via corrupte kanalen te besteden.

Net als jij willen wij dat zoveel mogelijk geld bij de kinderen komt die het zo hard nodig hebben. Wij begrijpen dat een welkomtelefoontje en andere communicatie niet bijdraagt aan het gevoel dat dit ook daadwerkelijk gebeurt.
Uit diverse onderzoeken hebben wij echter geconcludeerd dat donateurs het ook waarderen als zij bij tijd en wijle worden bedankt of welkom worden geheten. Wij maken daarvoor middelen die niet heel veel kosten, maar waaruit wel onze dankbaarheid en waardering blijkt. Daarnaast houden wij ons strikt aan diverse officiële afspraken, zoals de afspraken die gemaakt zijn met het Centraal Bureau voor Fondsenwerving. Zij eisen dat wij maximaal 25% van de eigen inkomsten uit fondsenwerving besteden aan marketing en daar zitten wij ruim onder. Wij kunnen in ons systeem aanpassen hoeveel post of e-mail je van ons wilt ontvangen. Je kunt daarvoor contact opnemen met onze donateursservice op werkdagen van 9 tot 17.00 uur: 070 - 338 44 44.

Je (maandelijkse) donatie wordt gebruikt voor medische zorg, voeding, onderwijs aan en bescherming van kinderen die uw hulp heel hard nodig hebben. Wij vinden dat elk kind een eerlijke kans heeft op een toekomst. Zonder politieke inmenging en religieuze overtuiging helpen wij met 27.000 eigen hulpverleners in ruim 120 landen. Op deze manier zijn we flexibel en kunnen we ook in tijden van acute nood direct aan de slag. Met jouw geld kunnen we binnen enkele uren na een ramp ter plekke kinderen helpen op het moment dat ze ons hard nodig hebben. En daar zijn we ontzettend blij mee!

Wij willen meer aandacht voor de problemen waar kinderen mee te kampen hebben. En we willen alles in het werk stellen om de betrokkenheid en de financiering hiervoor te vergroten. Daarbij voelen we ons zeer verantwoordelijk om elke euro die wordt geïnvesteerd in fondsenwerving zo goed mogelijk te laten renderen.

Gebleken is dat investering in tv-spots zeer veel resultaat oplevert. Zeker omdat we waar mogelijk gebruik maken van uitzendtijd tegen gereduceerd tarief of door de tv-spot als ‘stopper’ in te zetten. Dat betekent dat onze commercial gratis wordt ingezet als er een keer ruimte is ontstaan die niet is verkocht aan andere partijen.

In onze tv-spots zijn schrijnende beelden te zien. De situatie is ook heel schrijnend want 159 miljoen kinderen zijn chronisch ondervoed en 50 miljoen kinderen zijn acuut ondervoed. Geen van ons zou willen dat dit onrecht bestond. Maar het is de realiteit. Deze situatie is niet in scene gezet. Het is de realiteit van Jon, Kayembe en van vele andere kinderen. Het is onze taak om mensen erop te wijzen dat dit gebeurt, dat helaas nog veel kinderen in de wereld sterven aan de gevolgen van ondervoeding. Dat kan niet zonder het lelijke gezicht van honger te tonen. De ouders van Jon hebben ons uitdrukkelijk toestemming gegeven om deze beelden uit te zenden. Ze willen graag dat mensen de beelden van hun zoon zien. Ze willen dat mensen zien wat de realiteit van hun kind is. Met Jon gaat het nu goed, gelukkig. Maar vele andere kinderen hebben nog steeds hulp nodig.
 

Lees meer

Al onze filmpjes bevatten beelden van kinderen die echt bestaan. Het zijn kinderen die we filmen op een locatie waar we tevens hulp verlenen. Jon bestaat echt. Hij woont in Noord Kapoeta  in Zuid-Soedan en werd door zijn moeder Nangolio naar de kliniek van Save the Children gebracht. Om naar de kliniek te komen, moest ze 47 kilometer lopen. Gelukkig kon Jon in de kliniek direct worden geholpen en kreeg hij speciale voeding, waardoor hij na aan paar dagen gelukkig al weer opknapte.
 
Voordat de camera's gaan draaien, brengen we veel tijd door met de kinderen en hun ouders. We leggen uit wat we van plan zijn, wat we willen filmen en waarvoor we het materiaal gaan gebruiken. Pas als de ouders toestemming geven, mogen de camera’s gaan draaien. En als iemand zich niet prettig voelt tijdens het filmen, kunnen zij de toestemming weer intrekken en zullen wij het verhaal niet gebruiken.
 
De moeder van Jon was blij dat zijn verhaal gedeeld wordt. Ze begrijpt dat het geld wat we ophalen, gebruikt zal worden om kinderen in vergelijkbare situaties te helpen.

Lees meer

Jazeker. Exauce’ Kayembe woont in de Democratische Republiek Congo en was 21 maanden toen we hem ontmoetten in een ziekenhuisje. Daar was hij naartoe gebracht door zijn 35-jarige tante, die anderhalf uur moest lopen om er te komen. De tante zorgde voor Kayembe sinds zijn beide ouders waren overleden aan HIV/aids, de moeder zelfs pas kort ervoor.
 
Toen de moeder van Kayembe nog leefde maar steeds zieker werd, ging ook de gezondheid van Kayembe steeds meer achteruit. Hij verloor veel gewicht. De zus van de moeder nam de kleine Kayembe onder haar hoede, maar met vier eigen kinderen kreeg ze de eindjes maar heel moeilijk aan elkaar geknoopt. Haar man is boer en verdient maar een klein inkomen, net genoeg om rijst en mais van te kunnen kopen.

Kayembe had al een maand last van diarree en koorts, toen hij door zijn tante naar het ziekenhuisje werd gebracht. Daar werd vastgesteld dat hij leed aan zware ondervoeding.
De dokters gaven hem antibiotica en de speciale voedingsrijke pasta Plumpy’Nut, waardoor hij na een paar weken weer uit het ziekenhuis kon worden ontslagen. Gezond en wel.
 
 

Lees meer

De Middellandse Zee is niet langer een idyllische vakantielocatie, maar een steeds gevaarlijkere route naar een veilige haven. Kinderen ontvluchten geweld, vervolging en extreme armoede met gevaar voor eigen leven, om daarna te verdrinken in Europese wateren. Meer dan drieduizend mensen verdronken dit jaar in de Middellandse Zee, een stijging van meer dan veertig procent vergeleken met dezelfde periode vorig jaar. Het aantal kinderen op deze route is meer dan tweede gestegen, met een nog sterkere stijging van het aantal kinderen dat alleen reist. De Italiaanse kustwacht zegt de bijdrage van hulporganisaties in opsporings- en reddingsoperaties zeer op prijs te stellen. De oorzaken van de crisis zijn complex en meervoudig, maar ons antwoord is eenvoudig: we moeten voorkomen dat nog meer kinderen verdrinken.

Wij zijn gestart met een reddingsschip om nodeloos verlies van levens te voorkomen. Save the Children ondersteunt al bijna tien jaar kinderen die de oversteek naar Italië hebben gemaakt. Wij weten hoe angstaanjagend en levensgevaarlijk de reis is.

Een 16-jarig meisje uit Eritrea vertelde ons: "Het ergste deel van de reis was de boottocht. Het was een kwestie van leven of dood… Iedere dag wachtten we op de dood. We biechtten, we baden, meer konden we niet doen." 

Wij zijn er voor kinderen in de landen die ze willen ontvluchten, onderweg en wanneer ze aankomen en behoefte hebben aan veilig onderdak. Nu willen we er ook voor hen zijn op het hachelijkste deel van hun reis.

Natuurlijk redden we iedereen die dreigt te verdrinken, maar de diensten aan boord zullen voornamelijk ingericht zijn op de behoefte van kinderen. Van kwetsbare, alleenreizende kinderen in het bijzonder. Er is een veilige en kindvriendelijke ruimte aan boord en onze gespecialiseerde hulpverleners bieden emotionele hulp, zodat ze de traumatische ervaringen kunnen gaan verwerken. We gebruiken ons bestaande connecties en werken samen met Italië om er zeker van te zijn dat de kinderen de juiste hulp krijgen wanneer ze aankomen.

Nee. Ons schip vaart alleen in internationale wateren en wij staan onder leiding van de Italiaanse kustwacht, die schepen alleen uitsturen en coördineren naar internationale wateren.

Lees meer

Kinderen vormden in 2016 zestien procent van alle mensen die aankwamen in Italië. Dat zijn meer dan 15.100 kinderen die de verraderlijke oversteek dit jaar hebben gemaakt, twee derde meer dan in dezelfde periode vorig jaar. Negentig procent van hen heeft de dodelijke wateren en het nieuwe continent alleen moeten ervaren, zonder ouders.

Het reddingsschip zal mensen redden van alle nationaliteiten die de oversteek proberen te maken. Sinds de EU-Turkije-deal is het aantal vluchtelingen dat van Turkije naar Griekenland probeert te reizen gedaald. Hoewel het aantal mensen dat in Griekenland arriveert langzaam weer stijgt, zijn het er veel minder dan vorig jaar. Daarom doen we ons werk op de centrale route op de Middellandse Zee tussen Noord-Afrika en Italië; dit is waar de meeste kinderen verdrinken.

Op dit moment maken maar weinig weinig Syriërs gebruik van die route. Het is daarom onwaarschijnlijk dat we op korte termijn veel Syriërs redden. Maar de brute omstandigheden die dit jaar bijna 80.000 Syriërs naar Europa dreven, blijven onveranderd. Wanneer grenzen dichtgaan, kiezen wanhopige mensen steeds riskantere en gevaarlijkere routes. De meeste waarnemers zijn het erover eens dat het sluiten van de ene route alleen maar leidt tot het openen van een andere. Het kan dus dat we steeds meer Syriërs zullen zien op de route waar we nu werken. Of misschien ontstaan er andere routes.

Wij blijven de situatie in de gaten houden en continu beoordelen waar het reddingsschip de meeste levens kan redden. In Syrië, de buurlanden Jordanië en Libanon en in Griekenland werkt Save the Children 24 uur per dag om vluchtelingen te helpen die gedwongen zijn de gruwelijke oorlog in Syrië te ontvluchten. Sinds het begin van die oorlog hebben wij 4,1 miljoen mensen bereikt, onder hen 2,6 miljoen kinderen.

We hebben een plan nodig voor de lange termijn, dat de bredere oorzaken van de migratie aanpakt, zoals gewapende conflicten, armoede, mensenrechtenschendingen en klimaatverandering. Grotere investeringen in banen en opleidingen op het Afrikaanse continent zouden een enorm verschil maken in het vergroten van de leefbaarheid van een gebied.

Ook biedt het investeren in banen, opleiding en vaardigheden een alternatief voor een riskante migratie. Wanneer we gezinnen helpen een beter bestaan op te bouwen, kunnen wij hen helpen voor zichzelf te zorgen. De meeste vluchtelingen willen hun thuis helemaal niet verlaten om duizenden kilometers van hun geliefden en familie te belanden. Samen kunnen we kansen dichterbij huis creëren voor vluchtelingen, zodat ze de gevaarlijke reis naar Europa niet meer hoeven te maken.
 
Voor mensen die op de vlucht gaan voor een gewapend conflict of vervolging en die internationale bescherming of asiel zoeken, moet Europa veilige en legale manieren bieden om asiel aan te vragen vanuit het land van oorsprong of doorreis. Zodat mensenrechten en waardigheid gegarandeerd zijn en mensen hun leven niet hoeven te riskeren om veilig Europa te bereiken.

Lees meer

Tot de EU veilige en legale routes creëert om asielaanvragen te doen vanuit het land van oorsprong of doorreis, zullen mensen hun leven blijven wagen om Europa te bereiken. Kwetsbare kinderen zullen door de mazen van het huidige systeem blijven vallen, tot Europa een beter systeem ontwikkelt om kinderen te kunnen volgen.  
 
Leiders moeten het aantal herplaatsingen vergroten en humanitaire visa bieden voor vluchtelingen. We hebben ook een plan nodig voor de lange termijn, om de oorzaken van migratie tegen te gaan (zoals gewapend conflicten, extreme armoede, mensenrechtenschendingen en klimaatverandering). Meer investeren in banen en opleidingen in de landen van herkomst kunnen een groot verschil maken in de landen van herkomst en zijn een goed alternatief voor riskante migratie.

Lees meer

Tijdens de crisis is de situatie meermaals gewijzigd. We moeten bezien of de EU-Turkije-deal meer mensen uit het Midden Oosten naar de centrale route naar Italië dwingt.

Het reddingsschip zal mensen redden van allerlei nationaliteiten. Maar per 17 augustus 2016 waren dit de nationaliteiten die de route nemen waar wij werken:  

• Nigeria (20%)
• Eritrea (12%)
• Gambia (7%)
• Ivoorkust (7%)
• Guinee (7%)
• Soedan (7%)

Het aandeel alleenreizende kinderen verschilt echter per nationaliteit:

• Egypte (16%)
• Eritrea (16%)
• Gambia (15%)
• Somalië (10%)
• Guinee (10%)

Er zijn geen aanwijzingen dat als er meer reddingsschepen op zee zijn, er meer mensen oversteken – de zogenoemde pull factor (ook wel de aanzuigende werking).
 
Uit de recente geschiedenis blijkt echter wel dat als reddingsoperaties ophouden, er niet minder mensen oversteken. Het gevolg daarvan is dat er meer mensen sterven en dat mensen steeds gevaarlijker routes riskeren.

Na het einde van Mare Nostrum bijvoorbeeld, de grote Italiaanse reddingsoperatie in 2014, bleven smokkelaars mensen de zee op sturen. Dat leidde begin 2015 tot meer doden, onder meer door de gruwelijke schipbreuk in april 2015 waarbij naar schatting 800 mensen omkwamen.

Smokkelaars zullen mensen de zee op blijven sturen - de aanwezigheid van reddingsschepen zorgt er alleen voor dat meer kinderen de gevaarlijke reis overleven. Mensen zijn wanhopig; op de vlucht voor vervolging, armoede, klimaatveranderingen  en conflicten. Tot de EU veilige en legale routes biedt, zowel voor degenen die behoefte hebben aan internationale bescherming als voor andere migranten, zullen mensen hun leven blijven wagen op zee. Ongeacht of er iemand er is om ze te redden. Als hulporganisatie kunnen we niet lijdzaam toezien hoe mensen, hoe kinderen sterven.

Als mensen asiel aanvragen of welke vorm van humanitaire bescherming dan ook, is het van levensbelang dat hun aanvragen snel en efficiënt worden verwerkt en dat ze bewust worden gemaakt van hun rechten en de hulp die ze kunnen krijgen. Wij moeten ervoor zorgen dat gezinnen toegang krijgen tot onderdak, voedsel en water en bescherming en dat alle alleenreizende kinderen geïdentificeerd zijn en de bescherming krijgen die zij nodig hebben.

Als een volwassene geen recht heeft op asiel en hij is eerlijk en gedegen gehoord, dan moet deze persoon inderdaad terug naar huis, zolang hij daar geen risico loopt op geweld of vervolging. In het huidige systeem is het echter niet mogelijk om asielzoekers een eerlijke hoorzitting te geven, met voldoende tijd om hun zaak voor te bereiden of met tolken die begrijpen wat zij hebben meegemaakt. Het is belangrijk te weten dat het recht op internationale bescherming wordt toegekend op basis van de omstandigheden van een individu. Het wordt niet toegekend op basis van nationaliteit. Ons werk richt zich echter op kinderen, die voor alles eerst kind moeten kunnen zijn. Waar kinderen ook vandaan vluchten, zij hebben het recht zich veilig te voelen. Wij hebben een morele en wettelijke plicht om kinderen te beschermen of ze al in Europa zijn of nog onderweg op hun levensgevaarlijke reis.

Het plan nu is om in ieder geval tot oktober 2017 te blijven varen, met een pauze tijdens de winter. We hopen natuurlijk dat deze operatie daarna overbodig is geworden. Helaas lijkt het geweld en de vervolgingen die mensen naar zee drijven niet af te nemen.

We zullen de noodzaak opnieuw inventariseren na 2017.

Absoluut niet. Save the Children is een onafhankelijke organisatie die geen contact heeft met smokkelaars of mensenhandelaren. Oproepen van bootjes in nood komen binnen bij de kustwacht en die stuurt het dichtst bij zijnde reddingsschip naar de locatie. Soms is dat Save the Children, soms een andere organisatie.

Lees meer

De keuze voor de aankomsthaven wordt niet gemaakt door Save the Children, maar door de Italiaanse kustwacht en de Italiaanse overheid.

Lees meer

Een kind raakt ondervoed als het niet genoeg voedingsstoffen binnenkrijgt. Voedingsstoffen zijn nodig om te groeien en om een goede afweer op te bouwen tegen infecties. Als het tekort aan voedingsstoffen langere tijd aanhoudt, zal een kind ernstig vermageren en het lichaam zal het eigen lichaamsweefsel aanspreken om die tekorten gedeeltelijk op te vangen.

Je kunt ook ondervoed raken als je weliswaar genoeg te eten hebt om je honger/trek te stillen, maar het voedsel niet van voldoende kwaliteit is, dat wil zeggen onvoldoende hoeveelheden van bepaalde voedingsstoffen bevat. Het gaat dus zowel om de kwaliteit als de kwantiteit van voedsel.

Jonge kinderen zijn kwetsbaarder voor ondervoeding dan volwassenen, omdat ze in de groei zijn. En de gevolgen voor jonge kinderen zijn groot: als een kind in de eerste 1.000 dagen van zijn leven te maken krijgt met ondervoeding, heeft dat potentieel desastreuze gevolgen op de lange termijn. 

Lees meer over Save the Children en ondervoeding. 

Save the Children strijdt wereldwijd voor de rechten van kinderen, geeft hen een kansrijke toekomst en biedt hulp in geval van acute nood. We werken in 120 landen met meer dan 27.000 medewerkers, waaronder 141 voedingsdeskundigen en honderden medewerkers die zich bezig houden met voedingsprojecten.

Zo bereikte Save the Children in 2015 meer dan 62 miljoen mensen met voeding. Vorige jaar hebben we € 80 miljoen geïnvesteerd in het bestrijden van ondervoeding. Binnen onze wereldwijde programma’s richten we ons voor 43% op hulp in noodsituaties, 30% wederopbouw en 27% op programma’s met een duurzaam karakter. 

Ondervoeding voorkomen
De periode vanaf de bevruchting tot aan de tweede verjaardag van een kind  – de eerste 1000 dagen – is essentieel voor de ontwikkeling van een kind. Tijdens de eerste 1.000 dagen, groeit een kind heel snel en ontwikkelt zich met reuzensprongen: het skelet en de organen, hersenen, spijsverteringsstelsel en immuunsysteem ontwikkelen zich. Juist dan heeft een kind de juiste voedingsstoffen nodig.

• Zwangerschap: 270 dagen
• Eerste levensjaar: 365 dagen
• Tweede levensjaar: 365 dagen
• Totaal: 1.000 dagen 

Tijdens de eerste twee levensjaren neemt de lengte van een baby met 50% toe, wordt een kind 4 keer zwaarder en groeien de hersenen van een baby gemiddeld 1 gram per dag.
 
Tijdens deze cruciale periode werkt Save the Children met alle belangrijke spelers samen om ondervoeding te voorkomen. Wat we doen: 

• Zorgen voor voldoende voedsel en voedingsstoffen;
• Bescherming tegen besmettelijke ziektes door beschikbaar stellen van schoon water en goede sanitaire voorzieningen;
• Promoten van borstvoeding en het informeren over passende aanvullende voeding vanaf zes maanden;
• Informeren over juiste en hygiënische bereiding van voedsel;
• Verstrekken van ijzer en foliumzuur supplementen tijdens de zwangerschap.

Lees meer over Save the Children en ondervoeding. 

Op de wereld hebben 795 miljoen mensen niet genoeg te eten, waarvan 98 procent in ontwikkelingslanden woont. Maar liefst 45% van alle sterfgevallen onder kinderen jonger dan vijf jaar is toe te schrijven aan ondervoeding. Dat zijn 3,1 miljoen kinderen per jaar. Het eist meer slachtoffers dan TBC, hiv/aids en malaria samen. Ondervoede kinderen zijn immers kwetsbaarder voor ziektes zoals diarree en longontsteking. 

De kinderen die ondervoeding overleven, kunnen blijvende schade ondervinden. Zij presteren aantoonbaar slechter op school en in hun latere werkzame leven. Ondervoeding heeft dus niet alleen zeer schadelijke effecten voor de kinderen zelf, maar ook voor het sociaal en economisch functioneren van de familie en de samenleving op lange termijn. 

Sinds 1990 is kindersterfte wereldwijd bijna gehalveerd, maar ondervoeding blijft een hardnekkig probleem. We doen er dan ook alles aan om dit aan te pakken en kinderen de kans op een gezonde toekomst te geven. 

Indien het lichaam onvoldoende voeding binnenkrijgt, kunnen er tekorten aan essentiële voedinsgsstoffen in het lichaam ontstaan, die een negatieve werking kunnen hebben op verschillende lichaamsprocessen en functies. 

Voorbeelden hiervan zijn: 

• Vermoeidheid omdat er simpelweg te weinig ‘direct’ beschikbare energie in het lichaam zit;
• Een verminderde weerstand omdat het afweersysteem essentiele stoffen mist om goed te functioneren. Zo kan een simpele verkoudheid overgaan in een longontsteking, wat voor een klein kind al fataal kan zijn;
• Indien de voedselinname voor langere tijd onvoldoende is, zal vooral een klein kind zeer sterk vermageren in korte tijd;
• Met een eenzijdig voedingspatroon door bijvoorbeeld onvoldoende inname van eiwitten en daarnaast ook het ontbreken van essentiele voedingsstoffen, kan de waterhuishouding in het lichaam zo ernstig verstoord raken dat het zogenaamde hongeroedeem optreedt (de meest ernstige vorm van ondervoeding); 
• In het geval van ijzertekort bij kleine kinderen met een leeftijd tussen 6-24 maanden (wereldwijd 40-60%) heeft dit een effect op de geestelijke ontwikkeling van een kind. Op latere leeftijd heeft ijzertekort ook een effect op de hoeveelheid zuurstof die kan worden opgenomen door het lichaam. Te weinig ijzer lijdt tot bloedarmoede en uit zich vaak in extreme vermoeidheid, weinig energie en sterk verminderde concentratie; 
• Een wereldwijd probleem is jodiumtekort, wat 780 miljoen mensen treft, en wat kan leiden tot dwerggroei en verminderd functioneren van de hersenen;
• Tekorten aan verschillende vitamines en mineralen bij zwangere vrouwen hebben negatieve effecten op de lichamelijk en geestelijke ontwikkeling van het kind tijdens de zwangerschap. Ook tijdens het geven van borstvoeding en de periode daarna hebben het ontbreken van (voldoende) vitamines en mineralen een directe invloed op de ontwikkeling van het immuunsysteem, functioneren van de ogen, energie systemen, etc.

Bij acute ondervoeding krijgt het merendeel van de kinderen speciale, voedzame pindapasta. Na een behandeling van twee weken zijn ze weer op (basis)gewicht; vervolgens zetten we de thuisbehandeling nog twee weken voort zodat ze goed aansterken. Naast de voedzame pindapasta, worden de kinderen ook medisch verzorgd om infecties te onderdrukken, en een voorspoedig herstel te bevorderen. 

Kinderen die acuut ondervoed zijn, verliezen in korte tijd veel gewicht. Dit zien we bijvoorbeeld tijdens burgeroorlogen of conflicten. Kinderen die op jonge leeftijd (sinds conceptie) lange tijd te weinig en/of te eenzijdige voeding krijgen, raken chronisch ondervoed. Dit zien we vaak in gemeenschappen waar niet of nauwelijks borstvoeding wordt gegeven, of in die gebieden waar conflicten langdurig aanhouden. 

Een kind dat ernstig acuut ondervoed is, heeft twintig keer zoveel risico te sterven dan een gezond kind. Ondervoeding en ziekte kunnen elkaar - negatief - versterken. Een zwakke weerstand verhoogt het risico dat je komt te overlijden aan longontsteking, diarree, malaria, mazelen of aids. Stijgende voedselprijzen, tegenvallende oogsten en onveiligheid kunnen voedselproblemen verergeren en vergroten het aantal ondervoede kinderen.

159 miljoen kinderen wereldwijd zijn chronisch ondervoed en 50 miljoen acuut ondervoed (cijfers 2015).

Recent onderzoek van het Kopenhagen Consensus Center en 82 topeconomen wijst uit dat het tegengaan van chronische ondervoeding bij kinderen één van de slimste ontwikkelingsdoelen is die de wereld zich kan stellen. Dat levert sterkere en slimmere kinderen op - mensen die later zelfredzaam zijn. Elke dollar die geïnvesteerd wordt, levert op termijn 16 dollar op.