De jongste jaren, de strijd tegen honger
“Duizenden mensen.. moe, ziek en uitgehongerd. Ik moest mijn jongste broertje dragen. Op een dag zag ik dat hij niet meer bewoog en niet meer huilde van de honger. Ik liet hem aan mijn moeder zien en zij zag meteen dat hij dood was. We waren opgelucht dat hij dood was, want we hadden niets om hem mee te voeden” – Armeens vluchtelingenkind, 1921.
De campagne tegen honger wist veel fondsen te verzamelen, dat besteed werd in o.a. Duitsland, Oostenrijk, Frankrijk, België, de Balkan, Hongarije en Turkije t.b.v. Armeense vluchtelingen. Niemand ging er op dat moment vanuit dat Save the Children een blijvende organisatie zou zijn, maar de noodsituaties zijn sindsdien niet verminderd en dus zetten we het werk voort.
Dorothy trok zich terug uit het fonds om zich te concentreren op een politieke carriere, maar de charismatische Eglantyne Jebb was een vrouw waar niemand omheen kon. Eglantyne was overtuigend, gepassioneerd en volhardend. Met haar ideeën over het welzijn van kinderen was ze haar tijd ver vooruit. Onder haar leiderschap werd Save the Children al snel bekend als een uiterst effectieve hulporganisatie, die in staat was om snel en goedkoop voedsel, kleding en geld te brengen waar het nodig was.