Zahra werd bijna een kindbruid
De twaalfjarige Zahra* woont met haar ouders en haar drie broertjes en zusjes in Afghanistan. Haar vader Khody*, 43, heeft een chronische ziekte, waardoor hij alleen nog maar halve dagen kan werken. Dit betekent dat de familie niet genoeg geld heeft voor benodigdheden, zoals eten, medicijnen en brandhout.
Een jaar geleden zat de familie in de schulden. Khody had veel geld geleend van buren en zijn zwager, zodat hij zijn familie kon onderhouden. Toen hij dit bedrag niet kon terugbetalen, besloot zijn zwager dat Zahra* wel als betaling kon dienen. Ze kon trouwen met zijn zoon. Khody voelde zich slecht over dit besluit, maar besloot toch dat er geen andere manier was. De zus van mijn vrouw vertelde me: “Er zijn veel meisjes. Ik probeer je te helpen omdat je de man van mijn zus bent. Dat is de reden dat ik je probeer te helpen”. Mijn zwager zei, “Je bent ziek en ik wil niet dat je leven erger wordt. Daarom doe ik dit om jou te helpen. In feite heb ik geen extra geld. Ik zal je zoveel betalen als ik kan krijgen.”
Zahra vertelt over het moment dat Khody en haar moeder, Afsana*, vertelde dat ze moest trouwen met haar neef. “Op die dag kwamen mijn ouders thuis met 5000AF (ongeveer 40 euro). Ze leken heel erg verdrietig. Ze vertelden dat ze mij aan een man zouden geven. Ik kon niet begrijpen hoe een meisje kon trouwen. Ik was nog zo jong. Ik voelde een fysieke pijn, ik was zo ontzettend verdrietig.”