Skip to main content
fe550db8-8636-47a7-b22d-ac65a5003007.jpeg.webp

Dagboeken uit Oekraïne

In februari begon het conflict in Oekraïne. Save the Children was als een van de eerste hulporganisaties ter plaatse om kinderen te helpen. Welke hulp geven we aan kinderen en hun families, en waar? Verschillende medewerkers van Save the Children schrijven erover. 
 

ch1656968-families-in-lviv-ukraine.jpeg

Dagboek van Stijn

Stijn Koster is 32 jaar en werkt al 6 jaar bij Save the Children in Den Haag als coördinator noodhulp. 

Stijn

Hij is gewend om bij rampen razendsnel in actie te komen. Tot nog toe was dat vooral via het opstellen van projectvoorstellen en het zoeken naar goede partnerorganisaties. Maar nu is hij zelf bezig met de coördinatie van de noodhulp in Polen, voornamelijk op het gebied van logistiek. 
 

6 April

Ik zit nu ongeveer een week in Warschau, waar we in Polen onze basis hebben in een gedeelde werkplaats. Save the Children zat al in zo’n 120 landen wereldwijd, en nu ook in Polen. Sinds anderhalve maand zijn we nu actief hier in het land en er komt ongelooflijk veel kijken bij het opzetten van een nieuw kantoor en tegelijkertijd op grote schaal te moeten opereren. Mijn rol als Operations Coordinator bestaat voornamelijk uit het soepel laten verlopen van wat er allemaal moet gebeuren. Het is veel ad hoc werk, zoals het regelen van appartementen, het zoeken naar leveranciers, plaatsen van bestellingen en het importeren van goederen en ervoor zorgen dat documenten vertaald worden. In het kort is het coördineren dat mensen, goederen en diensten op de juiste plek geleverd zijn. Ik zal hier nog vijf weken blijven, totdat een ander teamlid mijn functie overneemt. 

 

9 April

We hebben enkele nieuwe auto’s als een gift van een auto-leverancier gekregen. Hiervan worden er drie naar Oekraïne gestuurd, één wordt gebruikt door het Cross-Border team, één in Krakau en de overige drie in Warschau. Het zal enorm helpen met onze activiteiten op scholen en in ontvangst-centra.

 

14 april

Vandaag hebben we eindelijk onze formele registratie binnen van de Poolse autoriteiten. We moeten nog wel verzekering en bankrekeningen regelen. We zijn op grote schaal goederen aan het importeren, zodat we aan de behoeften van de mensen kunnen voldoen. Op dit moment zijn we op zoek naar meer teamleden, zodat we de invoer beter kunnen beheren. 
We werken normaal gesproken 6 dagen per week ruim 10 uur per dag, maar komend weekend hebben we 3 dagen vrij voor Pasen. Ik maak hier gebruik van door even wat tijd met de familie in Nederland door te brengen.

 

25 april

Dit weekend is het orthodox Pasen, waardoor er in Oekraïne veel gesloten is – ook veel reisbewegingen van en naar Oekraïne liggen daarmee stil. Iedereen die naar Oekraïne reist doet dit normaal via Krakau, om vervolgens met de trein naar Rzeszow te gaan en vanuit daar met een VN Shuttle naar Lviv in Oekraïne. De collega die in Krakau zat is terug naar huis, dus vanaf vandaag spring ik daar in om het Cross-Border team te ondersteunen. Het wordt een drukke tijd voor ons, maar we gaan door met het coördineren van hulp en ondersteuning aan de Oekraïense vluchtelingen. 

d84467cb-d3fd-46e5-a308-013f5dec7095.JPG.webp

Dagboek van Veronica

Veronica werkt voor Save the Children in Nederland, maar zodra de oorlog in Oekraïne uitbrak, besloot ze om naar Roemenië te gaan om daar vluchtelingen te helpen. Roemenië is een tweede thuis voor haar, ze is opgegroeid in Moldavië, en is een Roemeense burger. Ze voelt zich verbonden met de regio. 

In dit dagboek vertelt ze over haar ervaringen. 

Veronica-DSC-0006-NL-Paspoort-35x45-mm

Tijdens mijn stationering van vijf weken, sluit ik me aan bij een internationaal team dat is samengesteld uit de hele Save the Children-beweging. Met als belangrijkste taak het ondersteunen van het team in Roemenië, waar Save the Children sinds 1990 actief is als Salvați Copiii, om de vele door crisis getroffen kinderen te helpen en hun families die Oekraïne ontvluchten. Mijn rol is specifiek om samen te werken met donoren, financiers en partners, om ervoor te zorgen dat we de nodige financieringsmiddelen mobiliseren om de behoeften van deze kinderen en hun families te dekken. Dit alles terwijl we ook coördineren met Save the Children-collega's, die werken aan de noodhulp in Oekraïne in Polen, Oekraïne en andere landen.


 

20 maart – aankomst in Suceava in Noord-Roemenië 

Het heeft me een volle dag gekost om van Amsterdam naar Suceava te gaan (de twee vluchten komen eigenlijk uit op vier uur, maar ik had een overstap van zes uur). Ik kan me herinneren dat ik vroeger als leerling naar Suceava ging om haar middeleeuwse fort en UNESCO-werelderfgoedkloosters te bezoeken. Deze keer is mijn doel anders; Suceava ligt op een uur rijden van de Siret grens, waar duizenden kinderen en hun families vanuit Oekraïne naar Roemenië vluchten. 
 

d4fcde11-fa73-475c-bb85-a2c92a81e392.JPG.webp

23-24 maart – Voedselvoorziening naar Oekraïne 

Er is een week om en ik ben nog niet verder gekomen dan de omliggende wijken van ons gastenverblijf, die tegelijkertijd dient als een tijdelijk kantoor. Onze donoren en financiers, willen graag zien dat hun geld zo snel mogelijk de behoeftigen bereikt. Daarom hebben we de afgelopen weken gewerkt met strakke deadlines, zodat we hoogwaardige en goed geïnformeerde voorstellen kunnen indienen, voor de financiering die nodig is om ervoor te zorgen dat kwetsbare kinderen en gezinnen geholpen kunnen worden. 
 

Maar deze week is het anders! Ons team stroopt de mouwen op om onze collega’s in Oekraïne te helpen met het openen van een vitale aanvoerlijn, om voedsel en andere essentiële artikelen naar het oosten van Oekraïne te krijgen.

Het is heel motiverend om in contact te komen met vrijwilligers, zowel uit Roemenië als Oekraïne, die helpen om dit alles mogelijk te maken. Veel van hen komen uit Tsjernivtsi, het dichtstbijzijnde dorp aan de Oekraïense grens. Het dorp heeft historische connecties met deze regio in Roemenië. Er wonen ook veel Roemeenssprekende burgers. 
We horen ook dat er grote aantallen ontheemden zijn uit andere delen van Oekraïne, die hun toevlucht hebben gezocht in de buurt van Tsjernivtsi en die waarschijnlijk de grens zullen oversteken als het geweld zou escaleren. Ik heb ook een eerste glimp opgevangen van het grensgebied en de faciliteiten die daar zijn geïnstalleerd om degenen die Oekraïne ontvluchten te verwelkomen.
 

1 april - Verzameling van snapshotgegevens aan de Siret-grens nodig

Het heeft nog een week geduurd, maar ik ben bij de Siret-grens! Mensen gaan de grens over in hun eigen auto’s, gedeelde voertuigen of te voet. Ze worden in Roemenië verwelkomd, door een grote groep van medewerkers en vrijwilligers van lokale autoriteiten, niet-gouvernementele en religieuze organisaties, die tenten hebben opgezet om informatie, verfrissingen en andere artikelen aanbieden en helpen bij het zoeken naar verdere ondersteuningen. Onder hen is ook Salvați Copiii, oftewel: Save the Children Roemenië.

Ik ben hier vandaag om mijn Roemeense, Russische en Oekraïense basistaalvaardigheden te gebruiken, door ons team en vrijwilligers te ondersteunen bij het verzamelen van gegevens voor onze snapshot van onze behoefteanalyse. In de hele regio gebruiken we één enquête (toegankelijk via een QR-code) om snel gegevens te verzamelen. We willen trends in kaart brengen, die betrekking hebben op de behoeften van gezinnen tijdens de verplaatsingsreis, samen met indirecte gegevens over degenen die in Oekraïne achterblijven. De gegevens helpen bij het ontwerpen van onze activiteiten en zorgen ervoor dat we degenen helpen die het, het meest nodig hebben. Ik noteerde de antwoorden van een gezin en deelde ook folders uit aan anderen. Degenen die doorrijden kunnen de enquête invullen wanneer het hen uitkomt.
Ik heb ook met veel families, die de grens over gaan, gepraat. Bijna allemaal moeders met kinderen, vaak tantes, oma’s en opa’s. Sommige hadden een duidelijk idee van waar ze heen gingen; Roemenië of een ander land in de Europese Unie. Maar veel wisten niet of ze in Roemenië zouden blijven en voor hoelang. Er zijn er ook families die om verschillende redenen tijdelijk terugkeren naar Oekraïne.
 

77da5fce-5004-4e6b-b9cc-721040d4272f.jpg.webp

7-8 april – Workshop met Salvați Copiii

Ons team heeft eindelijk de grote stad bereikt! We zijn in Boekarest voor workshop van twee dagen, samen met onze collega’s van Salvați Copiii. Net zoals wij, komen veel van hen van ver. Ze werken sinds dag een van de crisis aan de grensgebieden van Oekraine in het noorden en zuiden van het land. Het is heel inspirerend om met onze Roemeense collega’s samen te werken; ze brengen tientallen jaren ervaring en inzet bij Save the Children met zich mee. Dankzij hen is Salvați Copiii een van de meest gerespecteerde Ngo’s in Roemenië. 

We leren van hun ervaringen en kennis over de lokale context. Ook bespreken we volgende stappen om hun bestaande activiteiten op schaal te brengen. Dit is nodig om tegemoet te komen aan de behoeften van het grote aantal kinderen en hun families die op doorreis zijn en uiteindelijk ook aan sommigen van hen, die zullen besluiten voor lange tijd in Roemenië te blijven. In de tussentijd hebben we goedkeuring en zeer positieve feedback gekregen op de voorstellen die we aan donateurs hadden ingediend, dus we hebben de middelen om te helpen waar dat het meest nodig is. Het is heel geruststellend om de solidariteit en vrijgevigheid van het grote publiek in veel landen in Europa en over de hele wereld te zien. We zijn vastbesloten om onszelf verantwoordelijk te houden voor de beloften die zijn gedaan aan onze supporters, medewerkers, donateurs, regerings- en niet-gouvernementele partners, maar in de eerste plaats; kinderen en gezinnen in nood.