De crisissituatie is een gevolg van de ernstige combinatie van de economische situatie in het land, de gevolgen van de oorlog in Oekraïne en de aanhoudende droogte. Onmiddellijke voedselhulp is nodig om op korte termijn levens te redden. Maar hulp alleen is niet genoeg: er moet ook een structurele oplossing komen voor de economische situatie. 

De nieuwste cijfers laten zien dat ondanks de voedselhulp die de afgelopen maanden aan gezinnen is verstrekt, in totaal 19,7 miljoen kinderen en volwassenen – bijna 50% van de bevolking – nog steeds honger lijden en dringend hulp nodig hebben om te overleven.  

Toen de Taliban in augustus vorig jaar de macht overnamen, reageerde de internationale gemeenschap grotendeels door tegoeden te bevriezen en ontwikkelingshulp op te schorten. Afghaanse kinderen zijn hier nu de dupe van. Het land heeft amper contant geld meer en is in een neerwaartse economische spiraal terechtgekomen. Armoede, werkloosheid en voedselprijzen zijn drastisch gestegen. Hierdoor moeten ouders ernstige maatregelen nemen om hun kinderen te voeden, zoals maaltijden overslaan. We zien ook extreme gevallen waar mensen organen of hun baby's verkopen om voedsel te kunnen kopen.  

Athena Rayburn, die voor Save the Children in Afghanistan werkt, zegt: 

"Elke dag behandelen onze hulpverleners kinderen die voor onze ogen wegkwijnen omdat ze maar één keer per dag brood eten - en dat zijn de gelukkigen. Kinderen in Afghanistan hebben nog nooit een leven zonder conflict gekend, en als er niet snel actie komt, zullen ze geen wereld kennen zonder knagende honger en lege magen.  
De oorlog in Oekraïne zorgt ervoor dat er te weinig aandacht is voor de verslechterende situatie in Afghanistan. De internationale gemeenschap moet zowel het tekort aan hulpfondsen als de economische ineenstorting van Afghanistan aanpakken. Zolang de economische crisis niet is aangepakt en de toenemende armoede een halt is toegeroepen, zullen kinderen met catastrofale hongersnood blijven worden geconfronteerd. Hulp alleen kan hun leven niet redden.” 

Maryam’s gezin heeft niet elke dag te eten 

Maryam (26) heeft vijf kinderen en woont in de Faryab, een provincie in het noorden van Afghanistan die is getroffen door droogte. Hier hebben veel gezinnen maar één maaltijd per dag. De openbare ziekenhuizen liggen er vol met kinderen die lijden aan ernstige acute ondervoeding. Maryam’s man is in Iran en probeert werk te vinden, zodat hij geld terug kan sturen naar zijn familie om hen te helpen overleven. 

Maryam vertelt: "Ik maak me zorgen om mijn kinderen. Ik moet geld lenen om eten voor ze te kopen, maar meestal heb ik niet voldoende voedsel voor ze. Sommige dagen hebben we te eten, en op andere dagen niet.” 

Maryam nam onlangs haar baby Khal Mirza, die ernstig ondervoed is, mee naar een mobiele gezondheidskliniek van Save the Children, gefinancierd door de Europese Unie. Na behandeling met de artsen van Save the Children gaat het iets beter met Khal Mirza. Maar veel ernstig ondervoede kinderen hebben niet zoveel geluk. Omdat het gezondheidszorgsysteem in Afghanistan een schrijnend gebrek aan middelen en personeel heeft, hebben veel kinderen geen toegang tot de zorg die ze nodig hebben om te overleven. Ook hebben veel gezinnen geen geld om voor gezondheidszorg te betalen.  

Foto: Maryam met haar zoon Khal Mirza, die ernstig ondervoed is.

Save the Children heeft haar programma's in heel Afghanistan uitgebreid sinds de crisis in augustus 2021 escaleerde. We hebben onder andere 62 mobiele gezondheidsklinieken die baby’s, kinderen en moeders gezondheidszorg geven, waaronder de behandeling van ondervoeding en het geven van essentiële vaccinaties om kinderen te beschermen tegen ziektes. 

De IPC-cijfers zijn internationaal erkende cijfers die de voedselsituaties in verschillende landen tonen. De cijfers over Afghanistan zijn hier te vinden. 

De namen in dit artikel zijn veranderd om de identiteit te beschermen.