20 mrt 2023

Dagboek: Een bezoek aan Roj kamp (Deel 2)

Roj kamp is opgedeeld in twee gebieden: een hoofdkamp en een uitbreiding die later is toegevoegd. Het merendeel van de bewoners zijn buitenlandse vrouwen en kinderen, maar er wonen ook wat Irakese en Syrische gezinnen.

Hoofdkamp
Caroline: “We lopen in een deel waar alleen vrouwen met hun kinderen leven. Zij hebben vermeende banden met ISIS en mogen het kamp niet verlaten. Er is elektriciteit, water en gemeenschappelijke toiletten. Het is stil op straat, op een paar kinderen na die voetballen met een colafles. Op het eerste gezicht zijn het kinderen als elk ander kind. Maar wat mij verbaast, is de verscheidenheid aan kinderen; er zijn meer dan vijftig nationaliteiten en etniciteiten in het kamp. Ik zie jongens en meisjes uit allerlei werelddelen; bijvoorbeeld uit Australië, Trinidad, Canada en Engeland.”

Anne: “De vrouwen die we zien, zijn onderweg naar een marktplein. Op het plein kunnen zij eten kopen, maar ook kleding en toiletspullen. De meerderheid is echter afhankelijk van de voedsel- en hygiënepakketten die worden uitgedeeld. Daarnaast deelt Save the Children ‘Fresh Food Vouchers’ uit waarmee gezinnen ook zelf nog eten kunnen kopen.”

Caroline: “Mensen worden ongelijk behandeld. De Irakezen en Syriërs mogen een telefoon en het kamp uit, bijvoorbeeld om te werken. De derdelanders mogen dat niet. Ik voel de oneerlijkheid. Gelukkig zijn onze activiteiten voor iedereen, ongeacht de achtergrond of nationaliteit. Ons werk is humanitair en dus humaan, onpartijdig en onafhankelijk.”