Vooral kwetsbare kinderen en kinderen uit vluchtelingengezinnen lopen een groot risico nooit meer naar school terug te gaan. Alternatieven, zoals thuisonderwijs, worden door de economische crisis steeds onbetaalbaarder.
 
Vooral kinderen uit arme gezinnen niet naar school
Door de economische crisis, waarin Libanon zich al voor de pandemie bevond, belanden meer en meer gezinnen in armoede. Juist kinderen uit arme gezinnen gaan vaker niet naar school dan kinderen uit welvarende gezinnen. Ze hebben geen geld voor leermiddelen of kinderen moeten meehelpen een inkomen te verdienen. Ze werken in supermarkten of op boerderijen. Ook worden meisjes uit vooral arme gezinnen gedwongen vroeg te trouwen. Zo’n vijfenvijftig procent van de Libanese gezinnen leeft nu in armoede. Bij de Palestijnse gezinnen ligt dit percentage op zeventig en bij Syrische gezinnen zelfs nog hoger, namelijk op negentig.
 
Al sinds oktober 2019 gaan veel kinderen niet meer naar school, toen protesten en burgerlijke onrust het land troffen. Ook staakten leraren dat jaar meerdere keren omdat hun salarissen te laat werden uitbetaald. Toen daarna de Libanese pond ineenstortte, een enorme explosie de haven van Beiroet trof en het land ook nog eens op slot ging door de coronamaatregelen, was de onderwijscrisis daarmee compleet.
 
Achterstand door thuisblijven 
De 4-jarige Hala (niet haar echte naam) kan niet zo goed praten als iemand van haar leeftijd zou moeten. Haar moeder zegt daarover: "Omdat er geen scholen zijn waar ze met kinderen van haar eigen leeftijd kan praten, maak ik me grote zorgen om haar. Door de lockdowns en de economische situatie is Hala vooral veel thuis. Als ik het afgelopen jaar niet voortdurend met haar over school had gesproken, weet ik niet zeker of ze had begrepen wat school is. Niet naar school kunnen gaan, staat haar mentale welzijn en haar vooruitgang in logopedie in de weg.
 
Alternatieven, waaronder leren op afstand en onlineonderwijs, worden door de aanhoudende economische crisis voor steeds meer kinderen onbereikbaar. Gezinnen zoals die van Hala kunnen de kosten van internet steeds moeilijker opbrengen omdat de vader van het gezin door de crisis geen vast werk kan vinden. Ook zijn laptops en tablets, nodig voor thuisonderwijs, onbetaalbaar geworden.
 
Onderwijs aan een zijden draadje
Jennifer Moorehead, landendirecteur van Save the Children Libanon: “Onderwijs voor duizenden kinderen in Libanon hangt aan een zijden draadje. Een groot aantal kinderen keert misschien nooit meer terug naar een klaslokaal. Kinderen in Libanon hadden al een lagere alfabetiserings- en rekenvaardigheid dan gemiddeld in landen in het Midden-Oosten. Hoe langer kinderen niet naar school gaan, hoe meer ze achteropraken. Zoals bij veel crises zijn het de armste kinderen en het grote aantal vluchtelingen van het land die het zwaarst worden getroffen door de snel verslechterende crisis.”
 
Dringende actie is daarom nodig om ervoor te zorgen dat een hele generatie de kans op onderwijs niet verliest. Naast dat kinderen veel dingen missen om te leren, lopen ze een groter risico om slachtoffer te worden van kinderarbeid, kindhuwelijken en andere vormen van misbruik en uitbuiting. Save the Children roept op om scholen te openen zodra dit veilig is en om alle kinderen toegang te geven tot onderwijs, ongeacht hun achtergrond of geslacht.  

Download het rapport 'Lebanon Education in Crisis: Raising the Alarm'