Gerard Claveaux groeide op in Zaltbommel, in een warm gezin met vijf broers en een zus. Hij leidde een bescheiden leven, vol dankbaarheid en tevredenheid. Hoewel zijn gezondheid hem parten speelde en hij nooit een eigen gezin stichtte, stond hij altijd klaar voor anderen, tot het einde toe.
Zijn nichtje Karolien Waale, die jarenlang mantelzorger voor hem was, vertelt over haar bijzondere oom: “Ome Gerard woonde op latere leeftijd in begeleid wonen. Hij had daar 35 jaar lang dezelfde vaste begeleider, met wie hij een sterke band had. Het was deze begeleider die hem aanraadde om zijn nalatenschap goed te regelen.”
Gerard wist al snel wat hij wilde. De beelden van ondervoede kinderen op televisie, vooral in Afrika, raakten hem diep. De spotjes van Save the Children maakten veel indruk. Zo besloot hij om zijn nalatenschap volledig aan Save the Children te schenken.
Karolien herinnert zich hoe toegewijd hij was: “Ik wilde eens een nieuwe stoel voor hem kopen, omdat zijn rug veel pijn deed. Maar hij weigerde, hij wilde dat er zoveel mogelijk overbleef voor ‘de kinderen’. Zelfs als hij per ongeluk op zijn bril was gaan zitten, wilde hij geen nieuwe. Alles moest naar de kinderen.”
Toen Karolien hoorde dat Save the Children als enige erfgenaam in zijn testament stond, voelde ze vooral trots en ontroering. “Hij zei: ‘Die kinderen hebben het nodig, jullie hebben het al goed.’ En daar had hij gelijk in. Het is mooi dat hij zo iets concreets kon betekenen voor kinderen in nood.”
Gerard bleef tot het eind toe optimistisch en vol levenslust. Karolien deelt twee verhalen van hun laatste momenten samen. “Het laatste liedje dat Gerard heeft gezongen op de ochtend van zijn plotselinge overlijden was ‘Adieu’. En tijdens mijn laatste bezoek zat hij op zijn hometrainer en ik vroeg hem voor de grap ‘waar fiets je heen?’, ‘Naar de hemel’ was zijn antwoord.”
Overweeg jij, net als Gerard, om iets blijvends te doen voor kinderen in nood? Lees meer over nalaten aan Save the Children
