Hij baseert zijn uitspraak op een nieuwe studie van Save the Children en The Centre for Child Rights and Business, waarin werd gekeken naar productie-, landbouw- en mijnbouwindustrieën in acht landen. 

"Het onderzoek laat zien dat veel van de arbeiders die alles maken, van koffie tot batterijen voor ons dagelijks gebruik, met hun loon nauwelijks het onderwijs van hun kinderen kunnen betalen, waardoor hun kinderen gedwongen worden om te werken.” 

De situatie van kinderrechten 
Het rapport analyseerde 20 risicobeoordelingen voor kinderrechten in de toeleveringsketen die tussen 2019 en 2022 zijn uitgevoerd en die licht werpen op risicofactoren en bedrijfspraktijken binnen de productie-, landbouw- en mijnbouwindustrie in Ethiopië, Brazilië, India, Indonesië, Sri Lanka, Vietnam, Turkije en de Democratische Republiek Congo. 

Ongeveer 2750 ouders en 1800 kinderen werden geïnterviewd en er werden gesprekken gevoerd met andere relevante belanghebbenden in toeleveringsketens en gemeenschappen. Deze studies leverden een uitgebreide dataset op waarin de situatie van kinderrechten in de huidige toeleveringsketens werd gedocumenteerd. 

Onder de oppervlakte 
Uit de analyse bleek dat de overgrote meerderheid van de gevallen van kinderarbeid "onder de oppervlakte" verborgen bleef in de diepere lagen van de toeleveringsketens en de informele sectoren van de economie. De huidige controlemechanismen van de meeste bedrijven leidden vaak alleen tot de herverdeling van kinderarbeid, niet tot de uitbanning ervan. Het onderzoek concludeerde dat een ontoereikend inkomen van de ouders en hoge onderwijskosten het risico op kinderarbeid in alle sectoren verhoogden, en dat het gebrek aan formalisering in de lokale economieën dit risico nog verhoogde.      

"Ik begon hier te werken toen ik 13 jaar oud was," zei een 17-jarige die in een familiebedrijf werkte. "Ik werk ongeveer negen uur per dag, in drukke tijden zelfs 13 uur." 

Risico’s van het nultolerantiebeleid 
De uitsluiting van jongeren onder de 18 uit de formele sector vergrootte het gevaar dat ze gedreven zouden worden om gevaarlijk werk te gaan doen in minder gereguleerde sectoren, ook al hebben ze de nationale minimumleeftijd bereikt. Dit was te wijten aan het nultolerantiebeleid van veel internationale bedrijven. Bedrijfspraktijken zoals agressieve prijsstructuren, onrealistische omlooptijden en onvoorspelbare ordervolumes maakten het risico nog groter. 

Duurzame uitbanning van kinderarbeid
Eline Bijleveld, Hoofd L&A voor WNCB bij Save the Children: “Geen enkel kind zou moeten werken, ieder kind heeft het recht op kwaliteitsonderwijs en toekomstig fatsoenlijk werk. Work No Child’s Business, een coalitie van Unicef Nederland, Save the Children en de Stop Kinderarbeid Alliantie, werkt samen om alle vormen van kinderarbeid uit te bannen. Onze aanpak kenmerkt zich als een gebiedsgerichte aanpak waarbij de grondoorzaken van kinderarbeid binnen gemeenschappen worden aangepakt, gecombineerd met een continue dialoog met nationale en internationale overheden en bedrijfsleven om de systemen creëren die noodzakelijk zijn voor een duurzame uitbanning van kinderarbeid. Zo zijn wij groot voorstander van wetgeving die bedrijven een zorgplicht oplegt en roepen wij de Nederlandse en Europese overheid op om ook hierin kinderrechten te waarborgen.”

Save the Children Nederland strijdt tegen kinderarbeid 
Met de ‘Work: No Child’s Business’- alliantie zetten we ons in tegen kinderarbeid en voor goed fulltime onderwijs voor ieder kind. Deze alliantie bestaat uit de coalitie Stop Kinderarbeid (gecoördineerd door Hivos), Save the Children en Unicef. Met financiering van het Ministerie van Buitenlandse Zaken hebben we ons ten doel gesteld van 1 juli 2019 tot 2024 nog meer voor kinderen te bereiken. We richten ons in het bijzonder op zes landen waar kinderarbeid een groot probleem is: Ivoorkust, India, Jordanië, Mali, Oeganda en Vietnam.