En daar is geld voor nodig. Voor vluchtelingen is onderwijs hoop op een betere toekomst. Toch gaat bijna de helft van alle kinderen met een vluchtachtergrond niet naar school en is er een reëel gevaar dat een generatie van jonge vluchtelingen geen onderwijs zal krijgen.  
 
Ongekende ontwrichting 
In 2018 werd het Global Compact on Refugees aangenomen, een internationale overeenkomst om de behoeften van vluchtelingen te verbeteren. Het Compact bevat de baanbrekende toezegging door de internationale gemeenschap en landen die vluchtelingen opvangen, om alle kinderen binnen enkele maanden na hun ontheemding weer onderwijs te bieden. Op het eerste Wereldvluchtelingenforum in 2019 werden aanzienlijke middelen en financiering toegezegd, maar toen veranderde de wereld. De coronapandemie veroorzaakte een ongekende ontwrichting. Scholen over de hele wereld gingen dicht en de bestaansmiddelen van de meest kwetsbaren in de samenleving kwamen in gevaar. Terwijl de wereld worstelde om op de crisis te reageren, werd de hoop op een betere toekomst die vluchtelingen was beloofd, in de ijskast gezet.  
 
Langdurige conflicten en klimaatverandering dreigen de vooruitgang nog verder terug te dringen. Van Syrische vluchtelingen in Libanon, Venezolaanse vluchtelingen in Colombia, tot ontheemde en gevluchte kinderen uit Oekraïne en de miljoenen die ontheemd zijn door de aanhoudende honger in Oost-Afrika, gevluchte kinderen over de hele wereld wachten nog steeds op regeringen om hun beloften over hun toekomst veilig te stellen.  
 
Toekomst opbouwen 
Onderwijs is een essentieel onderdeel van elke kindgerichte noodhulp. Het kan levensreddend zijn, omdat het een veilige ruimte biedt waar kinderen worden beschermd, ondersteund door verantwoordelijke volwassenen en waar ze toegang hebben tot water, sanitaire voorzieningen en gezondheids- en voedingsprogramma's. Daarnaast biedt een onderwijsomgeving een plek om met leeftijdsgenoten te spelen, op te bloeien en een eigen toekomst op te bouwen. Toch wordt onderwijs nog te vaak gezien als een bijzaak in plaats van een recht voor elk kind. 
 
Veel van de armste landen herbergen de grootste aantallen vluchtelingen en hun economische vooruitzichten zijn somber. De noodzaak om de landen die vluchtelingen opvangen te steunen is van fundamenteel belang om de onderwijscrisis onder vluchtelingen aan te pakken.  

• 74% van alle vluchtelingen ter wereld woont in lage- en middeninkomenslanden, landen die zelf al moeite hebben om aan de onderwijsbehoefte van kinderen te voorzien. 
• Bijna een derde van deze landen besteedde meer aan het aflossen van buitenlandse schulden dan aan onderwijs in 2020. 
• Daar bovenop betaalde ze meer dan 23 miljard dollar aan rente op de buitenlandse schulden alleen al in 2020. Dit is genoeg om elk gevlucht kind in lage- en middeninkomenslanden bijna vijf jaar naar school te kunnen laten gaan.  

The Price of Hope
Save the Children roept donoren en multilaterale instellingen op om de financiering te mobiliseren die nodig is voor de jaarlijkse kosten van 4,85 miljard dollar voor onderwijs aan vluchtelingen. De middelen moeten eerlijk verdeeld worden met een focus op de armste landen en de onderwijsbehoeften van de meest gemarginaliseerde kinderen en jongeren. In het rapport ‘The Price of Hope’ worden aanbevelingen gedaan aan de internationale gemeenschap over hoe enkele van de armste landen waar vluchtelingen verblijven onderwijs kunnen bieden. Vluchtelingen hebben hun huis, hun onderwijs en hun hoop op een betere toekomst al verloren. De financiering die nodig is voor onderwijs zal een generatie jonge vluchtelingen de kansen geven die onderwijs met zich meebrengt en vooral de kans om hun leven opnieuw op te bouwen.