Wijdverbreide overstromingen hebben Zuid-Soedan afgelopen maanden geteisterd. Dit in combinatie met een aanhoudend gewapend conflict en stijgende voedselprijzen. Er wordt geschat dat 1,4 miljoen kinderen onder de vijf jaar aan ondervoeding lijden. 

Prijzen stijgen 
In de stad Tonj in de staat Warrap, ongeveer 550 km ten noorden van de hoofdstad Juba, vertellen handelaren op een lokale markt dat de prijs van basisvoedsel, zoals meel, rijst en suiker, meer dan verdubbeld is sinds het begin van de jaar. 

In nabijgelegen dorpen zien boerenfamilies weinig hoop op een einde aan de overstromingen veroorzaakt door zware seizoenregens. Huizen en landbouwgrond staan meer dan een halve meter onder water, wat hiermee een broedplaats wordt voor slangen. Met slechts 2% van de wegen die zijn geasfalteerd, zijn vele plattelandsgemeenschappen afgesloten. Ze kunnen geen voedsel of andere hulp krijgen omdat onverharde wegen onbegaanbaar zijn en landingsbanen onder water staan. 

Elke dag een uitdaging
Alek (28) woont in een dorp in de buurt van Tonj. Ze vertelt dat het elke dag een uitdaging is om genoeg te eten te vinden, nadat overstromingen hun oogst hadden verwoest. In april is ze bevallen van een tweeling. Haar dochters Mary en Achon zijn behandeld in een gezondheidscentrum van Save the Children.  

“Mijn man werkte vroeger op het land, maar toen kwamen de overstromingen en vernietigden al onze gewassen. Hierdoor hadden we niets meer te eten. Toen ik hoogzwanger naar het gezondheidscentrum kwam, dacht ik dat ik mijn baby's zou verliezen, maar ze konden me helpen en nu heb ik een tweeling.”

Aanhoudende overstromingen
Alek vertelt dat het moeilijk is om te overleven. “Mijn schoonzus helpt me met de tweeling en mijn man probeert elke dag wilde vruchten en ander voedsel voor ons te vinden. We hebben moeite om genoeg te eten te krijgen en ik weet niet of de situatie zal verbeteren, want de overstromingen gaan niet weg.” 

Overstromingen hebben sinds juli honderden mensen in dorpen rond Tonj uit hun huizen verdreven. Veel mensen leven nu in geïmproviseerde schuilplaatsen omdat hun huizen onder water staan of zijn ingestort. Gewassen zijn vernietigd en mensen moeten hun vee non-stop bewaken, op hun hoede voor invallen.